Katla Hreidars í Barcelona

Eftir 22 daga frí á Íslandi sem samanstóð af flutningum í nýtt heimili okkar Gunna, umsókn í vinnu sem ég og fékk, 4 fermingaveislur, 1 fimmtugsafmæli, vinaheimsóknum, djammi (misvel heppnuðu þar sem svefninn tók yfirhöndina í einu þeirra), sundferðum, labbi (í litlu magni), 1 ferð í ræktina með Maríu sem var greinilega nóg því ég var með verki í viku og var ekkert að drífa mig aftur allt þatta blandað ægilegu magni af mat, kökum og fermingagúmmelaði í bland við knús og kúr hjá kallinum, verð ég að segja að þetta var ansi vel heppnuð ferð!
Lenti hérna í gær á Barcelona flugvelli í svörtu og fór út í 22 stiga hita og áttaði mig á því að svartur fatnaður er ekkert mikið í boði lengur, því eins og veðrið er í dag þá sýnist mér þetta komið til að vera. Spáin er allavega þokkaleg f næstu daga og vona ég að það verði margir viðbrenndir strandardagar framundan.
Lærigeðveikin er strax komin á fullt aftur og byrjaði það með tíma í hönnunarsögu og vorum við Edda bókstaflega að sofna, meira að segja kennaranum finnst þessi tími svo leiðinlegur að hann geyspar í miðjum fyrirlestri, getið rétt ímyndað ykkur hvernig þetta er fyrir okkur Íslendingana og aðra nemendur sem vildu miklu frekar vera á ströndinni að sötra sangríu. Helgarnar fara þá í það bara..

Feliz Sant Jordi

Dagurinn í dag heitir St Jordi og er svolítið sérstakur, þó þetta sé vinnudagur þá er partýstemmning í loftinu og Catalanarnir njóta þess að labba um göturnar í síestunni og versla rósir handa stelpunum og bækur fyrir strákana. Það er neflinlega hefðin og eru því göturnar þaktar í rósasölum og bókaborðum.

Dagurinn er tileinkaður Saint George, hugrakkur riddari sem hafði sérstakan áhuga á fögrum prinsessum og alls engan tíma né þolinmæði í eldspúandi dreka. Talið er að St George hafi verið rómanskur stríðsmaður upprunalega frá Armeníu sem nú er Tyrkland, allavega hann gerðist kristinn og var talinn einn merkilegastur kristinna manna.

Sagan segir að fyrir löngu löngu síðan í Catalónska þorpinu af Montblanc lifði dreki. Frekar pissed, eldspúandi vera sem hafði eignað sér helli nálægt bænum og til að halda honum slökum gáfu þorpsbúar honum rollur og geitur en fyrr en varir var það ekki nóg, hann vildi unga, óspjallaða mey. Konungur landsins skrifaði þá nöfn allra ungra óspjallaðra meyja á blað og setti í hatt og svo var bara dregið nafn, ekkert annað en sanngjarnt! Að sjálfsögðu, eins og góðri sögu sæmir, var stúlkan sem var dregin engin önnur en dóttir hans, prinsessan. Eftir mikið væl í pabbanum, kónginum sjálfum, sagðist dóttirin ekki vera nein gunga og vildi fórna sér fyrir bæinn.

Drekinn sleikti útum þegar hann sá máltíðina nálgast, gangandi inn í hellinn. En það sem drekinn vissi ekki var að St George átt einmitt leið um bæinn á þessum tíma með ægilega beitt sverð og gerði sér lítið fyrir og stútaði dreka gamla.
Frá blóðpolli drekans spratt þessi líka fallegi rósarunni og valdi George fallegustu rósina til að gefa prinsessunni sem tákn um ást sína.

Dagurinn í dagi er einnig þekktur sem rósafestivalm göturnar fyllast af rósasölum og á torgunum eru spiluð ástarlög og yfir 4 milljónir rósa eru seldar á þessum degi, ár hvert.

Árið 1923 var Sant Jordi dagurinn sameinaður hinum alþjóðlega bókadegi tileinkaður William nokkrum Shakespeare og Miguel Cervantes sem báðir létust 23 apríl.

Hressandi lesning, alltaf gaman að fá smá svona fróðleik J
Later duudes, slurp slurp